پرسپولیس برای قهرمانی باید تیم بهتری باشد

آخرین باری که پرسپولیس در آزادی گل نزد را به خاطر می آورید؟ اگر اشتباه نکنم بازی با پیکان بود که مجید جلالی تیمش را در زمین خودی نگه داشت و همه روزنه ها را بست. انگار رضا مهاجری هم از روی دست جلالی کپی کرده بود، با این تفاوت که تیم برانکو حتی کیفیت دیدار با پیکان تدافعی را هم ارائه نداد.

پرسپولیس خوب نبود. در واقع به اندازه بردن پدیده خوب نبود. کافی است نیمه دوم بازی را مرور کنید. دو شوت خارج از چارچوب از مسلمان و انصاری و دو ضربه جلال حسینی که در پی ضربات ایستگاهی خلق شد، نه کار تیمی منسجم.

پرسپولیس بد بود و این بار نمی توان بد بودنش را به تعطیلی لیگ و ویروس فیفا ربط داد. البته که تعطیلات رخوتی در تیم برانکو ایجاد کرده بود اما ملی پوشان حداقل این بار به موقع برگشته و فرصت بازسازی خود را داشتند.

پرسپولیس در فاز حمله بد بود. مهاجمان راه دروازه را گم کرده بودند و هافبک ها نشانی از آن روزهای خوب نداشتند. خلاقیت در تیم مرده بود. گاهی اوقات وحید امیری بود که فقط بازی می کرد و به دفاع حریف زدن های مصلح مصداق بارز استیصال در حرکات ترکیبی بود.

 پرسپولیس نیمه اول نشانه هایی از تیم آماده قبل از تعطیلات عیان کرد اما نیمه دوم همه چیز بدتر شد. البته که سختگیری پدیده و کیفیت این تیم در کند شدن چرخ دنده های پرسپولیس تاثیر داشت اما برانکو باید ایراد کار را از تیم خود پیدا کند.

 از اینکه چرا منشا گل نمی زند یا بهتر بگوییم سخت گل می زند؟ از اینکه چرا محرمی هنوز در ارسال پاس نهایی مشکل دارد و مصلح در روزهای نیاز دستش را نمی گیرد؟ برانکو باید علت افت مسلمان را پیدا کند و برای تیر آخر مهره بهتری نسبت به علوان زاده پیدا کند.

 پرسپولیس گل نزد و به صدر نرسید. بدتر اینکه کیفیت تیم برانکو پایین تر از معمول بود اما بازی بزرگ در پیش است. شنبه در جم پرسپولیس با این کیفیت برنده نخواهد شد و برای امید به قهرمانی نیم فصل حتما باید تیم بهتری باشد. در مسیر قهرمانی همیشه حریفان درها را به روی تیمی که می خواهد به سوی صدر پیش برود، می بندند. پرسپولیس نباید مثل دیروز سردرگم شود، حق ندارد کلیدهای بازی را گم کند و به در و دیوار بکوبد. از تیم برانکو توقع این است که راه را پیدا کند و مهم تر اینکه کنشگر باشد، نه اینکه هربار به در بسته می خورد، مجبور به فوتبال واکنشی شود. تیمی که می خواهد قهرمان شود، باید اختیار و کنش را در بازی به نام خود ثبت کند. این توقع تازه ای از تیم برانکو است که پیش از ما، برانکو باید از تیمش بخواهد.