پرسپولیس به این ۷ دلیل قهرمان می شود

 پرسپولیس بعد از دو نایب قهرمانی در سال های اخیر، فصل جدید را با انرژی و انگیزه قهرمانی آغاز کرده و تا پایان هفته سیزدهم یعنی حدود ۴۳ درصد کل فصل، صدرنشین است و اگر این روند را حفظ کند و در رقابت با حریفان سرسختی چون تراکتورسازی، ذوب آهن و حتی استقلال قافیه را نبازد، پس از مدت ها جام قهرمانی لیگ برتر را بر فراز دستان کاپیتانش خواهد دید.

قهرمانی ابزارها و فاکتورهایی می خواهد که تیم این فصل برانکو بسیاری از آن ها را دارد و برخلاف فصل قبل که از میانه راه جان گرفت و مدعی شد، این فصل از همان ابتدا شخصیت قهرمانی خود را نشان داده و اثبات کرده است.

۱- شاید آنچه پرسپولیس فصل قبل را از قهرمانی دور و جام را در روز آخر نصیب آبی های خوزستان کرد، ساختار دفاعی بد و تزلزل گلر فصل قبل سرخپوشان بود. برانکو به همین دلیل در پایان فصل عذر ۴ مدافع وسط خود (نورمحمدی، بنگر، ماریچ و اومانا) را خواست و برای خط دفاعی اش مهره های جدیدی جذب کرد. سوشا هم رفت تا با آمدن بیرانوند و رادوشوویچ دروازه پرسپولیس پس از سال ها بدل به نقطه قوت شود. حالا ساختار دفاعی سرخ ها به قدری قابل اتکاست که در ۱۳ بازی یعنی ۱۱۷۰ دقیقه فقط ۴ گل دریافت کرده یعنی هر ۲۹۲ دقیقه یک گل!

۲- با جذب وحید امیری و آمادگی مهره هایی چون رامین رضاییان، فرشاد احمدزاده و حتی امید عالیشاه (که این آخری شاید سرباز شود و به تیم رقیب برود) چپ و راست پرسپولیس در فاز هجومی بالانس مناسبی دارد. رضاییان و احمدزاده در سمت راست و امیری و عالیشاه در چپ برای هر خط دفاعی ای مشکل آفرین هستند و اگر این بالانس در دفاع چپ و راست هم وجود داشت، همه چیز فوق العاده می شد. پرسپولیس در خط حمله هم طارمی را با همه فراز و نشیب هایش دارد و در فاز هجومی به نوعی بی نظیر است!

۳- برانکو که اولین بار ۱۵ سال قبل و در کنار بلاژویچ به ایران آمد، حالا با گذشت این مدت مدید و البته رفت و برگشت چندین و چند ساله اش، به خوبی با پرسپولیس و اهمیتش برای هواداران آشناست. او همواره آرام و جنتلمن است و از شو و نمایش های افراطی کنار خط به شدت دوری می کند. برانکو برای قهرمان کردن پرسپولیس در لیگ بیش از هر زمان دیگری انگیزه دارد و می خواهد در سومین فصل حضورش در پرسپولیس، اولین جام را کسب کند.

۴- ۹ سال دوری از جام در لیگ برتر، هواداران پرسپولیس را هم به شدت تشنه جام کرده و هم به آن ها اتحاد و انسجام بخشیده است. پرسپولیسی ها برای رسیدن به قهرمانی این فصل، محکم و راسخ پشت تیم شان هستند و با یکی، دو تساوی و حتی نمایش های گاه و بیگاه ضعیف پرسپولیس این حمایت قلبی دچار تشکیک نخواهد شد.

۵- پرسپولیس سخت گل می خورد، سخت می بازد و به این راحتی ها دم به تله حریفان نمی دهد. شاگردان برانکو از هفته ششم لیگ گذشته تا پایان هفته سیزدهم لیگ جاری در ۳۷ مسابقه، فقط یکی را باخته اند که اگر آن یکی را هم در هفته بیست و ششم لیگ قبل به نفت تهران نمی باختند، امروز مدافع عنوان قهرمانی لیگ بودند. جان سخت بودن و نباختن یکی از مهم ترین دلایلی است که پرسپولیس را مدعی اصلی قهرمانی لیگ می کند.

۶- پرسپولیسِ برانکو فقط ۳ امتیاز را می خواهد و برایش فرقی نمی کند میزبان است یا مهمان. این میل به پیروزی باعث شده سرخپوشان از مجموع ۷ بازی خارج از خانه خود ۴ پیروزی و ۳ تساوی به دست آورند. سرخ ها در همه بازی های خود برد می خواهند و به دنبال حداقل ها نیستند. پیروزی برابر سپاهان در اصفهان، گسترش فولاد در تبریز و پدیده در مشهد گواه این مدعاست.

۷- همدلی و رفاقت در این پرسپولیس نسبت به سنوات گذشته بیشتر به چشم می خورد و ملموس تر است. البته تیم بزرگی چون پرسپولیس هرگز از اختلافات ریز و درشت خالی نیست اما آنچه این فصل در میان بازیکنان پرسپولیس دیده می شود، رفاقتی است که در فصول اخیر کمتر شاهدش بوده ایم.

نگرانی های هواداران
سرخپوشان در عین حال با مشکلاتی هم در راه قهرمانی خود مواجه هستند که می تواند ترمز شاگردان برانکو را بکشد و مانع کامیابی آن ها شود. مشکلاتی که از ابتدای فصل همراه پرسپولیسی ها بوده و همچنان هم همراه شان است.
۱- تنش های گاه و بیگاه میان برانکو و کارلوس کی روش
۲- تعطیلات طولانی مدت لیگ برتر
۳- کمبود مهره و افت کیفیت در پست هایی مثل دفاع چپ
۴- بردهای ناپلئونی و با حداقل اختلاف که تا آخرین ثانیه بازی شکننده است.
۵- خراب کردن موقعیت های فراوان گلزنی در هر بازی
۶- اصرار برانکو به استفاده مداوم از ۱۱ تا ۱۴ بازیکن خاص
۷- جدایی احتمالی مهره هایی چون امید عالیشاه و احمد نوراللهی که خط هافبک پرسپولیس را از لحاظ مهره فقیرتر می کند.
و...