پرسپولیس راه را بلد است/ در مسیر قهرمانی

پرسپولیس مدت هاست اسبش را برای قهرمانی زین کرده و چهارنعل به سوی جام می تازد. تیمی که متفاوت از همه روزهای دور و نزدیکش، یک فصل رویایی را تجربه می کند و هیچ شباهتی به ماتمکده ای که علی دایی و پس از او حمید درخشان ساخته بودند، ندارد. پرسپولیس امروز نتیجه ثبات و البته ماندن پای انگاره های برانکو ایوانکوویچ است؛ همو که میراث دار تیم ورشکسته ای بود که چند آشپز بی سلیقه آن را پخته بودند اما برانکو با همان حوصله ای که از او سراغ داریم، آرام آرام آن را از نو ساخت و ویرانه دیروز را بدل به عمارت نوساز چشمنوازی کرد که حالا دل از همه می برد. عمارتی که حتی با وجود برخی از اشتباهات ریز و درشت و البته برخی از کج سلیقگی های معمارش، باز هم به اندازه ای با صلابت است که در قبال تکانه های گاه و بیگاه و تندبادهای ریز و درشت باز هم فرو نمی ریزد.

پرسپولیس اما در کلیدی ترین مقطع از فصل، بهترین نتایج را کسب کرده. آنچه لازمه یک تیم موفق و قهرمان است. تیمی که در پیچ تند قهرمانی چهار هفته سخت را پشت سر گذاشت و البته با موفقیت از این تنگه گذر کرد. برد تراکتور، سپاهان و حالا نفت به اندازه ای مهم و آرامش بخش بودند که حتی لغزش بزرگ در گردنه شهرآورد با همه ابعاد منفی اش نیز پرسپولیس را به قعر دره ناکامی هل نداد تا ارتش سرخ با یک سکته خفیف دوباره در مسیر قهرمانی با همان شتاب حرکت کند. مسیری که نهایت و انتهای آن بالا بردن جام است.

کلید عاقبت بخیری در این مسیر و رسیدن به قله، پیروزی در نبردهایی است که هیچ نشانه ای از موفقیت به چشم نمی خورد. روزهایی که تیم به زمین سفت می رسد و مجموعه ای از اتفاقات و حوادث پیش بینی نشده و حتی پیش بینی شده، شما را در منگنه قرار می دهند اما در این منگنه و در حالی که هیچ مفری یافت نمی شود و کورسوی امیدی به چشم نمی خورد، باز هم مجالی برای تسلیم نیست. تیمی که به اندازه ای رویین تن شده که در بحران های ریز و درشت نیز هرگز دست ها را به نشانه تسلیم بالا نمی برد و از مهلکه فرار می کند.

بازی با نفت مصداق عینی این گزاره است. تیمی که در غیاب ۶ بازیکن کلیدی و اصلی خود با یک ترکیب ناهمگون و نونوار که برخی از مهره هایش نخستین بازی خود را در ترکیب اصلی تجربه می کردند و یک نیمکت خالی، به مصاف حریف چغر و سختکوشی رفت که با انگیزه های سرمربی اش لبالب از شوق بردن پرسپولیس بود. نبردی که همه گمانه ها حکم به برتری حریف می داد اما پرسپولیس باز هم به دام نیفتاد و در یک روز دشوار با یک نمایش معمولی بردی شیرین را تجربه کرد. نمایشی که ابدا برای شکست حریفی مثل نفت کافی به نظر نمی رسید اما فوتبال اقتصادی پرسپولیس که هیچ نشانی از کیفیت آن تیم حریص و برنده همیشگی را نداشت، کشتی سرخ ها را به کرانه موفقیت هدایت کرد. مجموعه ای از شانس، حوادث و اتفاقات کوچک، همان ویژگی هایی هستند که یک تیم موفق و قهرمان در طول یک فصل در خورجین خود دارد و پرسپولیس در این فصل به کرات از این مجموعه به ظاهر بی اهمیت اما کلیدی سود برده. تیمی که در تنگناها با همین ویژگی ها از مهلکه می گریزد و به سلامت عبور می کند و به تاخت به سوی قله قهرمانی می تازد. قله ای که بعد از عبور از آخرین پیچ خطرناک گردنه قهرمانی، به نظر در همین نزدیکی هاست.