پیروزی برانکو، صعود پرسپولیس

1- یعنی اینکه پرسپولیس تازه رسیده است به دامنه قدرتی که دارد! برای تماشا کردن تیمی که تا امروز هم کم کارهای تماشایی نکرده است! باید صبر کرد! معادل همان صبر و حوصله ای که به عصای دست پسران برانکو تبدیل شده است! همان صبر و حوصله ای که اژدهاوار تمام مارهای فوتبال پرحیله و پرهزینه فوتبال عربی را می خورد و می بلعد!شاهکار پرسپولیس نه گل زودهنگام «علی علیپور» بود و نه مهارت زبردستانه بشار رسن در آخرین دقایق بازی که به پنالتی دوم و ضربه تمام کننده مهدی طارمی منجر شد!

شاهکار پرسپولیس در پاییدن لحظه به لحظه خودش بود و به بازی حسابگرانه و منطقی اش! شاهکار پرسپولیس در مهره چینی برانکو بود و در افزودن بر قدرت حرکت تیمی اش! در پرسپولیس همه خوب بودند بهتر از همه، برانکو ایوانکوویچ بود که گلویش خشک شده و چشم هایش از حدقه بیرون می زد! شاهکار برانکو پذیرفتن اخراج کمال کامیابی نیا و نپذیرفتن و کم نیاوردن برابر این حادثه بود! اتفاقی که می توانست فاجعه ای را رقم بزند اما بهترین مربی لیگ برتر اجازه نداد و مانع یک حادثه تلخ و سنگین شد!

برانکو مسئولانه و مربیانه درست مثل یک فرمانده قدرتمند با اخراج زودهنگام دفاعی ترین بازیکنش کنار آمد و چنان کرد تا دوباره یادمان بیاید که: ... چونکه صد آمد نود همن پیش ماست! وقتی اندیشه تیمی و زمانی که منطق بازی گروهی حاکم باشد ربیع خواه جای کامیابی نیا را پر می کند! وحید امیری به یاری دفاع چپ می شتابد تا بدون شتاب در نقشی جدید ظاهر شود و محسن مسلمان آن قدر بدود و تلاش ورزی کند که کم بیاورد و لازم التعویض شود! برانکو این همه را خوب فرماندهی کرد! پرسپولیس در بازی اش بی نقص جلو رفت!

2- حالا باید در فکر بازی ماقبل آخر بود! و از همین لحظه باید در اندیشه دست به سر کردن الهلال بود! باز هم یک تیم عربی! باز هم یک تیم از تیم های سعودی! پرسپولیس برای این نبرد نداری هایی دارد! مثلاً اخراج کمال کامیابی نیا و مثلاً نبودن انصاری جوان که «دوکارته» شد! ولی حرف همان است که اول گفتیم: ... چون که صد آمد نود هم پیش ماست!

پرسپولیس، پرسپولیس را دارد! پرسپولیس تاکتیک پذیری کم نظیرش را دارد! پرسپولیس برانکو را دارد! برانکو، سیدجلال حسینی را دارد که به موقع و در لازم ترین هنگام خواهد رسید! برانکو دل دریایی خودش را دارد! برانکو، شایان مصلح و صادق محرمی را هم دارد! برانکو در مهم ترین بازی هایش نشان داده است بشار رسن را برای جانشینی محسن مسلمان دارد! پرسپولیس خودسازی و بازیکن سازی را بلد است! پرسپولیس در هر پستی بازیکنان برتر و بازیگران ماهری دارد! دیگر این گفته، گفتن ندارد که پرسپولیس با تعویض های برانکو به اینجا رسیده است!

3- چشم برانکو ترسیده بود اما مغزش مثل ساعت کار می کرد و دلش هم شجاع بود! مردی که تن به خطر می داد! مردی که زیر بار ریسک می رفت و رفت! عوض کردن محسن مسلمان- که شاید کمی هر دیر بود- لازم بود ولی سر نترس هم می خواست! گل الاهلی روشن ترین دستورش این بود: ... تعویض هافبک ایستا! جابه جا کردن منشا با علیپور هم دقت نظر و توجه دقیقی لازم داشت! بهترین مهاجم پرسپولیس- در بازی با الاهلی- دقایقی بود که نبود!
فرشاد احمدزاده هم یک جورهایی تسلیم شده نشان می داد! برانکو سر وقت و به موقع وارد جدی ترین قسمت بازی شد! عمر السوما و یارانش، سرگی ربروف و مردانش اگر باختند- که بدجوری هم بازنده شدند- به فرصت طلبی و موقع شناسی برانکو باختند! برای پیکار مجدد، برای رزمیدن علیه الهلال، هم پرسپولیس را داریم با تمام خودویژگی هایش! هم برانکو را داریم با همه خوش فکری های مداخله جویانه اش! مردی که محسن ربیع خواه را بدل به یک مرد کلیدی کرد! بهترین بازیکن در بازی بزرگ ابوظبی!