چرا بعد از جام جهانی ۲۰۱۴ لژیونر تحویل فوتبال ندادیم؟!/مستاجر از صاحبخانه خوب راضی است!

پیش از شروع جام جهانی 2014 برزیل خیلی از علاقه مندان به فوتبال همانند ملی پوشان کشورمان منتظر بودند تا با بازی های تیم ملی فوتبال کشورمان در برزیل باز هم شاهد حضور لژیونرهای زیادی از فوتبال کشورمان به لیگ های مختلف فوتبال در جهان به خصوص در اروپا باشند چراکه پیش از این و در جام های جهانی 1998 و 2006 بازیکنانی از کشورمان به لیگ های معتبر فوتبال راه یافتند اما با شروع جام جهانی و برگزاری 3 دیدار تیم ملی کشورمان که منجر به دو باخت و یک تساوی در این بازی ها شد اینبار دروازه های فوتبال جهان به روی بازیکنانمان بسته ماند تا حسرت حضور ملی پوشانمان در لیگ های معتبر بیشتر از قبل شود.

بعد از جام جهانی 1998 بازیکنانی نظیر مهدوی کیا، منصوریان، میناوند، خاکپور، پاشازاده و... به لیگ های مختلف در نقاط مختلف جهان رفتند که این روند در جام جهانی 2006 هم ادامه یافت و شاهد حضور نکونام، شجاعی، کعبی و... در لیگ های معتبر بودیم اما با اتمام جام جهانی 2014 برزیل و در حالی که اکثر ملی پوشان از عملکرد تیم ملی در این دوره از مسابقات اظهار رضایت می کردند اما متاسفانه روند تولید لژیونر کشورمان متوقف شد و دیگر ملی پوشی از فوتبال کشورمان مشتریان اروپایی ندارد که این می تواند زنگ خطری جدی را برای فوتبال کشورمان به صدا در بیاورد. هرچند که شاید عده ای علیرضا جهانبخش، سردار آزمون، اشکان دژاگه، علیرضا حقیقی، رضا قوچان نژاد و... را لژیونرهای ایرانی شاغل در اروپا بدانند اما اگر نگاهی واقع بینانه به این قضیه داشته باشیم باید پذیرفت که تمام این بازیکنان پیش از جام جهانی در تیم هایشان حضور داشتند که حضور آنها در اروپا هیچ ارتباطی به عملکرد تیم ملی در برزیل ندارد.

برای پیدا کردن چرایی این سوال شاید لازم نباشد که راه دوری برویم چراکه با نگاهی به فوتبالیست ها و فضای حاکم بر فوتبال کشورمان می توان به پاسخ این سوال رسید. نکته تاسف بارتر اینجاست که خیلی ها عملکرد تیم ملی در برزیل را مثبت ارزیابی می کنند اما مشخص نیست اگر تیم ملی و بازیکنان عملکرد خوبی در جام جهانی داشتند پس چرا آنها مطابق ملی پوشان پیشین کشورمان پیشنهادی برای حضور در لیگ های اروپایی ندارند.

در همین خصوص با دو تن از ملی پوشان اسبق کشورمان صحبت کردیم که از زبان آنها بشنویم چرا نگاه فوتبال جهان به فوتبال کشورمان تا این اندازه کم شده است.

محمد خاکپور ملی پوش اسبق فوتبال کشورمان که در لیگ آمریکا سابقه حضور دارد در گفت وگویی در این باره گفت پاسخ به این سوال چند نکته اساسی دارد که من آنها را در حد توانم می گویم چراکه علاقه ای به دیدن فوتبال داخلی ندارم اما برای روشن شدن این مسئله باید بگویم که تیم ملی فوتبالمان در برزیل از تیم های پیر جام جهانی بود و وقتی معدل سنی تیم ما جالب نیست قطعا هیچ تیمی بر روی بازیکنان ما سرمایه گذاری نمی کند موضوع دیگر اینکه بازیکنان و کادرفنی تیم ملی می گویند ما در برزیل عملکرد خوبی داشتیم البته من برای زحمتی که ملی پوشان و کادرفنی در برزیل کشیده اند احترام ویژه ای قائلم اما باید بگویم که استراتژی ما در برزیل نباختن بود که این نوع فوتبال در دنیای امروز مورد علاقه هیچ کس نیست و مردم دنیا طراوت فوتبال را دوست دارند در ضمن ما در بین 4 تیم با یک امتیاز چهارم شدیم و من نمی دانم چطور این عملکرد را دستاورد خوبی برای فوتبال می دانند؟

خاکپور خاطرنشان کرد: در تیم ملی 98 بازیکنان جوانی مثل مهدوی کیا، میناوند، باقری و ... حضور داشتند که با بازی های چشم نواز تیم ملی در این دوره آنها هم عازم اروپا شدند و این یک واقعیت است که سن تیم ما در برزیل بالا بود و کسی هم به آن اشاره نکرد. موضوع دیگر که باید به آن اشاره کنم فاصله زیاد فوتبال ما از اروپا است و باید واقع بین باشیم چراکه بازیکنان و فوتبال ما از فوتبال اروپا فاصله زیادی دارد. اروپایی ها فوتبال را یک صنعت پیشرفته می دانند در حالی که اینجا اینگونه نیست .همین اروپایی ها به دنبال بازیکنانی می روند که بتوانند از آنها بهره وری کنند و شرایط حالا به گونه ای شده که نهایتا تیم های حوزه خلیج فارس به دنبال بازیکنان ما می آیند که سطح فوتبال آنها هم مشخص است.

طراوت فوتبال کشورمان در جام جهانی از موضوعاتی است که میان کارشناسان فوتبال اختلاف نظر ایجاد کرده چراکه عده ای از منتقدان کی روش عملکرد تیم ملی را متوسط و حتی ضعیف می دانند اما طرفداران کی روش ادعا می کنند که تیم ملی در برزیل عملکرد درخشانی داشته که باید به آن احترام گذاشت.

مهدی پاشازاده پیشکسوت فوتبال کشورمان که او هم یکی از لژیونرهای تیم ملی بعد از جام جهانی فرانسه بود در پاسخ به این سوال که چرا بعد از جام جهانی 2014 چشم فوتبال ما به لژیونر شدن ملی پوشانمان روشن نشد گفت: نکته ای که باید به آن اشاره کنم این است که نگاه فوتبالیست های فعلی با نگاهی که ما به فوتبال داشتیم متفاوت است. آن زمان ما جاه طلبانه فوتبال بازی می کردیم اما الان فوتبالیست های ما فقط جاه طلبانه حرف می زنند و نمی خواهند که غیرممکن ها را ممکن کنند. موضوعی که باید به آن اشاره کنم این است که من فکر می کنم بازیکنان ما به سقف خواسته هایشان رسیده اند و دیگر برای موفقیت تلاش نمی کنند. وقتی آمال و آرزوهای فوتبالیست های ما قراردادهای میلیاردی و ماشین های لوکس است پس به همین جایی که هستند قانع می شوند. اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم باید بگویم که فوتبالیست های ما پول خوب در ایران می گیرند و در همینجا بیزینس انجام می دهند و در کنار خانواده شان هستند پس چه دلیلی دارد که رنج سختی به جان بخرند و در فوتبال سخت اروپا حاضر شوند؟

پیشکسوت فوتبال کشورمان خاطرنشان کرد: البته باید به عملکرد تیم ملی در برزیل هم اشاره کنم چراکه من نمی دانم تعبیر آقایان از دو باخت و یک مساوی در جام جهانی چیست که آن را عملکرد خوب می دانند و من فکر می کنم که اگر هر مربی دیگری هم بود ما را از بین 4 تیم چهارم می کرد اما متاسفانه وضعیت فوتبالیست های ما مثل روی سکوها شده به طوری که یک نفر خط می دهد و بقیه چشم و گوش بسته آن را تایید و تکرار می کنند.

وی افزود: از نظر فنی هم که فوتبالیست های ما چیزی ندارند و با احترامی که تلاش آنها قائلم بگویم که نوع فوتبال فوتبالیست های ما به گونه ای نیست که از تیم های اروپایی پیشنهاد دریافت کنند چراکه تفکر حاکم در فوتبال ما با تفکر حاکم بر فوتبال روز دنیا کاملا متفاوت است.

پاشازاده در ادامه صحبت هایش تصریح کرد: وقتی علی دایی برای فوتبال به اروپا رفت آنقدر عملکرد خوبی داشت که راه را برای سایرین باز کرد و بازیکنان دیگر هم به اروپا رفتند اما آیا لژیونرهای بعدی ما در تیم هایشان تاثیرگذار بودند که راه را برای سایر بازیکنان باز کنند؟! از نظر فنی هم که عملکرد ملی پوشان را در برزیل دیدیم و نباید انتظار داشته باشیم پیشنهاد چشمگیری به آنها بشود.

در این میان دو نکته مطرح است اول اینکه پیشنهاد داشتن و نرفتن به تیم های اروپایی یک بحث است و پیشنهاد نداشتن بحثی دیگر و وقتی بیشتر پیگیری می کنیم متوجه می شویم که ملی پوشان ما از تیم های اروپایی حتی پیشنهاد هم ندارند چه برسد به اینکه بخواهند درباره آن تصمیم گیری کنند. هرچند که این روزها از یکی دو ملی پوش می شنویم که از تیم های اروپایی پیشنهاد دارند اما وقتی به سن شناسنامه ای آنها نگاه می کنیم متوجه می شویم که در سن آنها خیلی بعید است که بازیکنی راهی تیم های اروپایی شود.

مَثل ملی پوشان ما مَثل مستاجری است که وقتی از صاحبخانه اش راضی است هیچ گاه تلاشی برای خرید خانه نمی کند و باید این سخن قدیمی ها را طلا گرفت که صاحبخانه خوب نمی گذارد مستاجر خانه دار شود و وقتی می بینیم ملی پوشان ما از شرایطشان در لیگ ایران با پول هایی که می گیرند راضی هستند پس طبیعتا تلاشی برای رسیدن به فرداهایی بهتر انجام نمی دهند و این هماتی می شود که می بینیم که زنجیروار در دایره تسلسل گیر بیفتیم و نهایت لژیونر شدن فوتبالیست های ما حضور در لیگ های سطح پایین حوزه خلیج فارس باشد.