چند خط برای کنعانی زادگان/ از هاشمی نسب به کجا رسیدیم؟

اينكه يك بازيكن از پرسپوليس راهي استقلال شود و يا برعكس، اتفاق عجيب و تازه اي نيست. به هر حال در فوتبال حرفه اي امروز چنين اتفاقاتي رخ مي دهد و نمي توان آن را محدود به ايران دانست. با اين وجود، آنچه مايه تاسف و نگراني به شمار مي رود، گم شدن مرز حيا و نجابت است؛ چيزي كه هر كجاي جهان رخ بدهد، ناراحت كننده و دوست نداشتني خواهد بود.

محمد حسين كنعاني زادگان، بازيكن پيشين پرسپوليس بود كه در دو سال گذشته براي گذراندن سربازي راهي ملوان شد. او در تمام اين مدت تصور مي كرد هنوز با سرخپوشان قرارداد دارد و بعد از پايان خدمتش بايد به اين تيم برگردد. درست به همين دليل هم بود كه استاد تا جايي كه مي توانست براي سرخ ها خوش رقصي مي كرد و مي كوشيد تا با گرفتن ژست هاي هوادارانه، نشان دادن عدد شش و ساير قضايا، جايي براي خودش در دل پرسپوليسي ها باز كند.

كنعاني زادگان بعد از پايان ليگ پانزدهم راهي تهران شد تا تكليفش را روشن كند. در اين بين او يك استعلام هم در مورد قراردادش از سازمان ليگ گرفت و در كمال تعجب متوجه شد بازيكن آزاد است.  بلافاصله بعد از اين اتفاق كنعاني زادگان باب مذاكره با استقلال را باز كرد و به تيمي پيوست كه دو سال تمام عليه اش موضع گرفته بود. از همه قسنگ تر اما رفتار او در فضاي مجازي بود؛ جايي كه آقاي مدافع متن اينستاگرامي اش با مضمون «با خدا باش پادشاهي كن» را كه قبلا با شش قلب قرمز به انتشار رسانده بود از بين برد و همان جمله را اين بار با چهار قلب آبي منتشر كرد!

بزرگترين ياغي تاريخ فوتبال ايران مهدي هاشمي نسب است. بر خلاف جوان نورسي مثل كنعاني زادگان، هاشمي نسب مستقيما از پرسپوليس به استقلال رفت. او زماني اين كار را انجام داد كه يكي از مهمترين ستاره هاي ملي و باشگاهي ايران به شمار مي آمد و با زدن چهار گل در داربي ها فاتح قلب پرسپوليسي ها محسوب مي شد.

مهدي به هر كيفيتي كه بود استقلالي شد، اما هنوز هم كه سال ها از آن اتفاق مي گذرد حاضر نيست به صراحت بگويد پرسپوليسي است يا استقلالي؟ او ياغي گري كرد و هزينه هاي فراواني را هم بابتش پرداخت، اما حاضر نشد با اظهار عشق هاي قلابي، شأن و شخصيت خودش و مخاطبانش را زير سوال ببرد. فاصله بين هاشمي نسب و كنعاني زادگان خيلي زياد است. اين شكاف عميق، شايد روشن تر از هر چيز ديگري نشان بدهد فوتبال ايران تا كجا به قهقرا رفته و جوهر وجودي اش را از دست داده است.

امروز يك جوان 21ساله كه هنوز هيچ كار خاصي براي خودش و فوتبال ايران انجام نداده، از تيمي تازه سقوط كرده بيرون مي آيد، خودش را بمب نقل وانتقالات معرفي مي كند و ظرف دو ساعت، رنگ قلب هايش را به اقتضاي رقم قرارداد تغيير مي دهد. اين حقيقت دردناك امروز فوتبال ماست.