چهار بازی آخر پرسپولیس، نمای تیم فصل آینده/ باقیمانده معمای از دست دادن قهرمانی

روند صعودی پرسپولیس را باید تا هفته بیست و ششم رقابت های لیگ پانزدهم یعنی دیدار شهرآورد پذیرفت. سرخپوشان هفته های اول لیگ برتر را با ناکامی پشت سر گذاشتند و در رده های پایین جدول حضور داشتند.

عملکرد ضعیف این تیم در لیگ های گذشته و پایین نشینی آنها در اوایل لیگ پانزدهم باعث نگرانی جدی هواداران بود اما با نمایش خوبی که این تیم در بازی ها ارائه داد، همواره امیدواری زیادی به صعود در جدول رده بندی داشت، اتفاقاً همینطور هم شد، شاگردان برانکو هفته به هفته بهتر کار کردند و با کسب نتایج خوب و مهم تر از آن کسب رضایت هواداران توانستند بعد از گذشت بیست و اندی هفته خود را به جمع مدعیان برسانند تا جایی که پرسپولیس فصل پانزدهم مدعی اصلی قهرمانی شد و خیلی از کارشناسان معتقد به قهرمانی این تیم بودند.

این حرف ها و پیش بینی ها خیلی هم بیراهه نبود چرا که پیشرفت و صعود پرسپولیس کاملا این موضوع را به نمایش می گذاشت. همه این تصورات و پیش بینی ها در هفته سی ام رقابت ها رنگ باخت، جایی که پرسپولیس در یک بازی ضعیف نتوانست به نتیجه مورد نظرش دست پیدا کند و از قهرمانی باز ماند. با تمام شدن بازی های هفته سی ام، تمرکز اغلب کارشناسان روی هفته آخر قرار گرفت تا جایی که برخی ها نمایش خوب استقلال خوزستان را عامل از دست رفتن قهرمانی برای پرسپولیس دانستند، بعضی ها بسته بازی کردن راه آهن را بهانه کردند و برخی دیگر با یک گام جلوتر، اشاره ای به بازی ضعیف پرسپولیس در رویارویی با راه آهن داشتند اما واقعیت چیز دیگری بود که شاید بتوان از آن به عنوان معمای از دست دادن قهرمانی سرخپوشان نام برد.

برای درک بهتر این معما باید چند هفته به عقب برگردیم یعنی هفته بیست و هفتم رقابت ها، جایی که پرسپولیس بعد از یک برد خوب در شهرآورد پاییخت روبه روی قعرنشین جدول یعنی استقلال اهواز قرار گرفت. بازی که به نظر برای سرخپوشان راحت به نظر می رسید اما برخی از شاگردان برانکو مثل مهدی طارمی، امید عالیشاه، فرشاد احمدزاده و کمال کامیابی نیا که امید زیادی به آنها وجود داشت در این دیدار بسیار ضعیف ظاهر شدند، پرسپولیس با دو گل جری بنگستون که یکی از آنها از روی نقطه پنالتی بود، موفق به پیروزی در این دیدار شد اما نمایشی که از آنها انتظار می رفت، به هیچ وجه دیده نشد.

هفته بیست و هشتم لیگ پرسپولیس روبه روی نفت تهران به میدان رفت و در هفت دقیقه پایانی این بازی با دو گل از حریف شکست خورد و ضعیف ترین بازی سرخپوشان رقم خورد. در هفته بیست و نهم گسترش فولاد تبریز با هدایت کمالوند حریف پرسپولیس بود که سرخپوشان در دیداری پر حرف و حدیث توانستند چهار گل به این تیم بزنند و در عوض دو بار هم دروازه خود را بازشده دیدند. هرچند پرسپولیس 4 گل در این دیدار به ثمر رساند اما نمایش شاگردان برانکو به هیچ وجه قابل مقایسه با بازی های این تیم در هفته های گذشته نبود.

ادامه بازی های ضعیف پرسپولیس به دیدار پایانی هم رسید، جایی که پرسپولیسی ها در رویارویی با راه آهن و در حالی که حتما به برد پرگل احتیاج داشتند، تا دقیقه 82 بدون گل پیش رفتند و ضعیف ترین بازی لیگ پانزدهم را به نمایش گذاشتند و در نهایت از روی نقطه پنالتی گل اولشان را به ثمر رسانند و در نهایت نتیجه ای بهتر از 2- یک کسب نکردند تا قهرمانی را اینگونه از دست بدهند.

معمای ناکامی پرسپولیس در کسب قهرمانی در همین هفته های پایانی نهفته است جایی که برخی بازیکنان موثر و گلزن این تیم بدترین و بی انگیزه ترین بازی های شان را به نمایش گذاشتند و پایشان به گل باز نشد.

هر چند تا شروع بازی های فصل آینده زمان زیادی باقیمانده است ولی از آنجا که نیمکت این تیم دست نخواهد خورد و احتمال حفظ اغلب بازیکنان نیز وجود دارد، آیا می توان چهار بازی پایانی پرسپولیس را نمایی از فصل آینده این تیم دانست؟ این را هم باید اضافه کرد که شاید برخی بازیکنان علی رغم میل باطنی در این تیم ماندگار شوند و این می تواند آفت دیگری برای تیمی باشد که فصل آینده چیزی جز قهرمانی، هوادارانش را راضی نخواهد کرد.

نویسنده: محسن آذری نیا