چه بلایی سر کلینیک پرسپولیس آمد؟

همین چند روز پیش بود که باشگاه پرسپولیس در اطلاعیه ای اعلام کرد کلینیک پزشکی خود را که در ورزشگاه درفشی فر قرار دارد، به صورت مزایده واگذار می کند. نخستین سوالی که با دیدن آگهی این مزایده در ذهن مان نقش بست، این بود که چرا در سال های اخیر این کلینیک بلااستفاده ماند و باشگاه نتوانست از آن بهره برداری یا درآمدزایی کند؟

این کلینیک ابتدا به همت دکتر سودی و در زمان مدیریت عباس انصاری فرد در طبقه اول ساختمان باشگاه پرسپولیس دایر و در دوره مدیریت حبیب کاشانی به ورزشگاه درفشی فر منتقل شد. سپس در دوره مدیریت محمد رویانیان و به درخواست مصطفی دنیزلی سرمربی وقت پرسپولیس که خواسته بود کلینیک کنار زمین تمرین باشد، محل این کلینیک دوباره تغییر کرد و همزمان برای تجهیز ساختمان و خرید دستگاه های آن هزینه گزافی شد. برای تجهیز و مرمت ساختمانی که دکتر سودی می گوید مرغدانی بوده، بیش از صد میلیون تومان هزینه و با وجود محدودیت مکانی، دستگاه های مجهزی در آن تعبیه شد. تا جایی که این کلینیک 7،6 کابین الکتروتراپی، اتاق مکانوتراپی، اتاق معاینه، محل معاینات و جااندازی، اتاق کارهای کششی و تعادلی و ... داشت و شاید در نوع خود بین باشگاه های ایرانی کم نظیر بود.

 این کلینیک اما حدود سه سال و یک ماه پیش بسته شد. برخی سایت های خبری اعلام کرده بودند که کلینیک باشگاه پرسپولیس با حکم دادگاه پلمب شده و برخی هم نوشتند باشگاه آن را به آتلیه تبدیل کرده است که البته متوجه راست و دروغش نشدیم اما توضیحات صاحب این کلینیک می تواند خواندنی باشد.

دکتر سودی که صفر تا صد این کلینیک را هم خودش انجام داده، توضیح می دهد: «در تمام آن چند سال ما به صورت رایگان خدماتی را به بازیکنان، خانواده های آنها و پیشکسوتان ارائه می دادیم. الان جایی هست که پیشکسوت پرسپولیس آرتروز زانویش را درمان کند؟ یا تیم نونهالان باشگاه کجا می تواند خدمات پزشکی رایگان بگیرد؟ باشگاه پرسپولیس فقط مکانی را به ما داده بود وگرنه تمام دستگاه ها را خودم خریدم. آن زمان حدود 300 میلیون تومان برای خرید دستگاه ها هزینه کردم که شاید الان 5 میلیارد تومان قیمت شان باشد. امکاناتی که ما آنجا داشتیم، بی نظیر بود و حتی نمایندگان ای اف سی بخاطرش به باشگاه امتیاز دادند. تیم پیشکسوتان میلان هم که آمد، فرانکو باره سی با دیدن این کلینیک کلی از آن تعریف کرد.»

دکتر سودی سپس از اتفاقی می گوید که این کلینیک را به روزهای پایانی اش نزدیک کرد: «تمام مدیران باشگاه با کلینیک همکاری کردند و حتی به خاطر عملکردمان تقدیرنامه دادند اما با آقای طاهری به مشکل برخوردیم. من دو بار درخواست کردم که باشگاه به تعهداتش در قبال ما عمل کند و حتی آقای جعفر کاشانی پادرمیانی کرد اما وقتی باشگاه نتوانست به تعهدش عمل کند، در کلینیک را بستم. در واقع دیگر خودم مایل نبودم با باشگاه کار کنم و از آن موقع از پرسپولیس و ورزش فاصله گرفته ام. مدتی بعد بخشی از دستگاه ها را از این مجموعه خارج کردم اما بخشی دیگر از دستگاه ها که متعلق به من است و بابت آنها رسید دارم، در ساختمان کلینیک باقی مانده. الان هم باشگاه پرسپولیس قانونا نمی تواند از آن دستگاه ها استفاده کند و باید تکلیف شان را روشن کنیم. متاسفانه آقای طاهری مثل مسائل دیگر و مشکلاتی که برای دانشگاه پرسپولیس ایجاد کردند، در مورد کلینیک هم مشکلاتی به وجود آوردند و باعث تعطیلی اش شدند. ایشان خیلی ما را اذیت کردند که شایسته نیست آنها را بازگو کنم. فقط بدانید به گفته برخی پزشکان و مسوولان کلینیک، برخی بازیکنان استقلال و یا بازیکنان تیم های دیگر هم بعضا برای درمان به کلینیک پرسپولیس می آمدند اما مکان مجهزی که می توانست در خدمت تیم های باشگاه و همینطور پیشکسوتان باشد، به نوعی از بین رفته و حالا باشگاه پرسپولیس درصدد واگذاری اش به بخش خصوصی است.»

اما آیا شانسی برای بازگشایی دوباره این کلینیک وجود دارد؟ سودی این طور پاسخ می دهد: «من با آقای گرشاسبی دوست هستم. ایشان انسان بسیار خوب و شریفی هستند اما صحبتی درباره کلینیک با هم نداشته ایم.»