کالدرون و یک اتهام پوچ دیگر

بازار انتقاد از گابریل کالدرون همچنان داغ است. البته که سرمربی آرژانتینی پرسپولیس بی عیب و ایراد نیست، اما گاهی نقدهایی که به او وارد می شود به شکل عجیبی بی پایه و اساس و بدبینانه است. تازه ترین سناریو هم این است که کالدرون را در مقابل برانکو قرار بدهند و وانمود کنند مرد آرژانتینی از عمد در حال ویران کردن نشانه های حضور ایوانکوویچ و میراث او در پرسپولیس است. می گویند کالدرون حساسیت عجیبی نسبت به بازیکنان محبوب برانکو نشان می دهد و با آنها سر ناسازگاری دارد. مثال های شان هم جالب است؛ اینکه جلال در مقطعی نیمکت نشین شد و شجاع خلیل زاده هم اخیرا به همین سرنوشت دچار شده است. حتی از سیامک نعمتی و فرشاد احمدزاده هم برای تأیید ادعای شان اسم می برند که موضوع را بامزه تر می کند؛ اما آیا واقعا می توان این مطالب را جدی گرفت؟

اگر از ما می پرسید عقیده داریم جلال حسینی و شجاع خلیل زاده به عنوان زوج موفق پارسال، امسال هم باید در قلب خط دفاعی به میدان بروند، اما به هر حال تصمیم گیری حق سرمربی است. او به هر دلیلی که خودش می داند صلاح دانسته در مقاطعی یکی از این دو نفر یا حتی هر دو را نیمکت نشین کند. این تصمیم هر دلیلی می تواند داشته باشد، جز خصومت با برانکو. اولا که خود برانکو در لیگ پانزدهم جلال حسینی را نخواست و یک جام را سر همین موضوع به راحتی از دست داد. پس نمی شود جلال را مهره محبوب و دوست صمیمی ایوانکوویچ معرفی کرد. ثانیا همین حالا در ترکیب پرسپولیس به نفراتی بازی داده می شود که به شدت به برانکو نزدیک بودند و بعضا از همین مسئله به عنوان ایراد مربی کروات یاد می شد. مشهورترین نمونه، محسن ربیع خواه است. مدام از برانکو انتقاد می کردند که چرا اینقدر به این بازیکن علاقه دارد و بعضا با حرارت بیشتر، بازی کردن ربیع خواه در ترکیب را مصداق لجبازی پروفسور با منتقدان می دانستند. عالم و آدم فکر می کردند بعد از جدایی برانکو، محسن نخستین بازیکن خروجی پرسپولیس خواهد بود، اما ربیع خواه ماند و هفته هاست که در تیم کالدرون یک مهره فیکس و مؤثر است؛ آنقدر که حالا گفته می شود با وجود بهبودی کمال کامیابی نیا هم تضمینی نیست ربیع خواه از ترکیب خارج شود. خب آیا این نقض ادعای بزرگ برخی دوستان نیست؟ محمد انصاری هم شرایط مشابهی دارد و او که جزو بازیکنان محبوب برانکو بود، در تیم کالدرون به عنوان دفاع وسط و چپ به میدان می رود. مربی آرژانتینی چنان اصراری روی بازی کردن انصاری دارد که به خاطرش گاهی محمد نادری را یک خط جلوتر می برد یا شجاع و جلال را نیمکت نشین می کند. حتی حسین ماهینی هم اوایل مورد اعتماد کالدرون بود، اما بعد از چند اشتباه از فهرست تعویضی های ثابت کنار رفت.

چنانچه گفتیم بامزه ترین مصداق ادعای لجبازی کالدرون با بازیکنان محبوب برانکو، اشاره به سیامک نعمتی و فرشاد احمدزاده است. سیامک که تا قبل از مصدومیتش در خیلی از مسابقات این فصل به میدان رفت، اما خداوکیلی شما امسال فرشاد احمدزاده را در حالتی غیراز محرومیت پیدا کرده اید که کالدرون به او بازی بدهد؟ وای از این تحلیل ها؛ حتی داستان یک فیلم سینمایی هم باید از حداقل منطق روایی برخوردار باشد...!