کجاست یک گلزن مادرزاد

همسو با مطرح شدن هرچه بیشتر مسأله جدایی مهدی طارمی از الغرافه و قوت گرفتن احتمال بازگشت او به لیگ ایران پرسپولیسی ها نیز با مشکلی درگیرند که باید آن را بحران نسبی در امر گلزنی دانست. پس از ثبت تساوی بدون گل، در دیدار اخیر پرسپولیس با ذوب آهن که دو امتیاز حساسش را از مشت قرمز ها پراند، برانکو ایوانکوویچ در مصاحبه هایی گفت در بازی هایی از این دست که فرصت های گلزنی کمتر خلق می شوند توقع از سرخ ها این بود که همان فرصت های نه چندان کم شمار ایجاد شده در نیمه دوم را گل کنند و اگر چنین می شد قرمز ها افسوس دو امتیاز از دست رفته را نداشتند.

پرسپولیس ظاهراً (و باطناً) دومین گلزن برتر لیگ هجدهم را در سیمای علی علیپور داشته و او آقای گل شایسته لیگ قبلی هم هست و وظیفه گلزنی به گونه ای بین سایر نفرات این تیم تقسیم شده و حتی مدافعان این تیم نیز بارها جلو رفته و گلزنی کرده اند اما درد گلزنی همچنان در جمع سرخ ها حس شده و بعضی فرصت های مسلم گلزنی به این خاطر از دست رفته که حمله وران سرخ از حداقل دقت و صبر لازم در کار خویش بی بهره بوده یا حرفه ای گری لازم را از خود بروز نداده اند. این البته سوای گل های غیر منتظره ای است که هافبک های پیش رونده پرسپولیس با ضربات غافلگیر کننده خود به ثمر رسانده اند و گل های اخیر سیامک نعمتی و بشار رسن نمونه های روشنی در این زمینه بوده اند.

با این حال وقتی پرسپولیس کسی را خواسته است که حرکات تیمی و پاسکاری های پرشمار صورت گرفته در اطراف 18 قدم حریف را در دروازه بنشاند، بارها چنان کسی را نیافته است. علیپور البته تلاش خود را کرده و مهدی ترابی و ماریو بودیمیر نیز کوشیده اند در اسرع وقت به همان چیزی تبدیل شوند که ایوانکوویچ می خواهد اما ردپای گلزنان چیره دستی که حداقل 80 درصد فرصت ها را گل کنند، در رفتار و حرکات آنها غایب بوده و پرسپولیس کلاً متاع و چیزی را نداشته که آن را گلزنان مادرزاد نامیده اند و وجودشان برای هر تیمی یک نعمت است.

اگر یک نمونه بارز داخلی می خواهید، فرشاد پیوس بهترین بوده است و چنانچه به موارد خارجی چشم داشته باشید، گرد مولر آلمانی که در اواخر دهه 1960 و نیمه اول دهه 1970 در اوج خود قرار داشت و وی را بمب افکن نامیده بودند، بالاتر از سایرین به نظر می رسد. بدین روی خوشبختی پرسپولیس در این بوده که در هر بازی فرصت های گلزنی متعدد- و حتی بیشتر از حد نیاز- ایجاد می کند و نگون بختی اش با هدر دادن شمار قابل توجهی از این موقعیت ها جلوه گر شده است. خوشوقتی از آن رو که وقتی فرصت نمی سازید، به معنای موفق نبودن سیستم و جواب ندادن مکانیسم های بازی شما است و تا زمانی که موقعیت های گلزنی به وجود می آورید همیشه این امکان و موقعیت وجود دارد که در لحظه و فرصت بعدی کار را تمام و گلزنی کنید و با این اوصاف جایی برای نگرانی نخواهد بود و دغدغه زمانی به شما رو می کند که اصلاً فرصتی نسازید و بازی تان بی ثمر و کم حاصل اجرا و تمام شود.

در عین حال تعدد فرصت های از دست رفته و استمرار ناکامی در تبدیل کردن موقعیت ها به گل به این معناست که نه راه حل برای معضلات فنی تان یافته اید و نه خریدها و اقدامات متنوع تان در بازار نقل و انتقال ها جواب داده اند که دومی نیز رویداد بدی است. زیرا به طور مستقیم از حس و انتخاب غلط تصمیم گیرندگان در یک تیم خبر می دهد.

هرچه هست در مهم ترین روز های فصل و زمانی که پرسپولیس می رود تکلیف خود را در سه جام مشخص کند، کمبود چنین مهره تهاجمی که حتی از فرصت های «هیچ»، «همه چیز» بسازد، در روند کاری سرخ ها محسوس است و هرچند شاید تأثیری بر سرنوشت آنها در لیگ به سبب اندوخته قبلی شان نگذارد اما بعید است که تکلیف نهایی شان در جام حذفی ایران و لیگ قهرمانان آسیا از موضوعی که گفتیم تأثیر نپذیرد و به گونه ای ضررها و کاستی های مرتبط با خود را آشکار نسازد.

پرسپولیس می تواند خوش اقبال باشد و در یک ماه و نیم باقی مانده از فصل جاری در روزهای خوب علیپور و با تلاش های کامل کننده سایرین به همان نتایج برسد که به آنها چشم دارد و در این جام ها هم کامیاب شود اما اگر بهروزی درازمدت خود را می جوید باید تلاش خود را برای یافتن یک گلزن مادرزاد ادامه بدهد و حتی اگر معتقد باشد که علیپور و بودیمیر برای این مهم کافی هستند، اضافه کردن یکی دو نفر دیگر به خط حمله برای آینده الزامی می نماید و هیچ ضرری از این بابت به وجود نمی آید و حداقل حسن قضیه این است که در روزهای مصدومیت و محرومیت و نزول مهاجمان کنونی افراد دیگری هستند تا بلافاصله جای آنها را بگیرند و جای خالی رفته ها را پر کنند. در دنیای کنونی فوتبال که حتی یک فرصت به بار نشسته یا هدر رفته در تعیین وضعیت و جایگاه یک تیم سهم بزرگی دارد و گاهی با یک فرصت هدر رفته نیز امکان دارد یک جام مهم از خورجین یک تیم بیرون بیفتد، بهتر است که پرسپولیس موضوع مذکور را جدی بگیرد و در پایان فصل یک بار دیگر تور خود را برای صید گلزنانی قوی و تازه پهن کند.