کی روش به چه فکر می کند؛ ما دنبال چه هستیم!

تازه ترین صحبت های کی روش، منطقی بود و قابل قبول. به خصوص جایی که سرمربی تیم ملی از برنامه ویژه برای بازیکنان داخلی صحبت کرد و اینکه آنها یک روز در طول هفته به اردو بیایند و زیر نظر او ریکاوری کنند. کی روش برخلاف تمام روزها، ماه ها و سال های قبل، از مربیان داخلی تقاضای کمک کرد. این بار نه با لحن همیشگی که خاضعانه و با کمال احترام.

کی روش برای موفقیت در جام جهانی ۲۰۱۸ برنامه های ویژه ای در سر دارد. تفکرات او برای ما ناشناخته است چون نه اندازه او از علم مربیگری اطلاع داریم و نه می توانیم دغدغه هایش را حس کنیم چون جای او نیستیم و در اردوی تیم ملی حضور نداریم. پس نظرات کی روش را می پذیریم و به او اعتماد می کنیم. اعتمادی که نمونه اش را در جام جهانی ۲۰۱۴ و مقابل آرژانتین دیدیم. او سربلندمان کرد، در روزی که انتظارش را نداشتیم.

حرف های کی روش ما را در فکر فرو می برد که او به چه می اندیشد و ما به چه سوژه هایی می نگریم و درباره اش حتی می نویسیم.

به صحبتهای کی روش دقت کنید: «باید برای بازیکنان داخلی یک برنامه خاص تدوین کنیم تا برای حضور در جام جهانی به آمادگی فیزیکی و روحی و روانی دست پیدا کنند، زیرا بازیکنان لیگ داخلی سطح مناسب برای حضور در جام جهانی را ندارند. تنها یک راه حل خواهیم داشت و آن تقاضای کمک از باشگاه ها است. به عنوان مثال وقتی یک تیم پنج شنبه بازی دارد، بازیکنان روز جمعه تا نیمی از روز شنبه در اختیار تیم ملی خواهند بود و سپس عصر شنبه در اختیار باشگاه ها قرار می گیرند. این برنامه ها از ژانویه ۲۰۱۸ آغاز خواهد شد و پیگیری هم می شود. اگر این کار را انجام بدهیم، شانس ما در جام جهانی برای ثبت یک اتفاق خوب تقویت می شود.»

برداشت بدبینانه از صحبتهای کی روش، توهین به دانش مربیان لیگ برتری است. از برانکو و شفر گرفته تا امیر قلعه نویی، سیروس پورموسوی و علی دایی. کی روش اما حداقل در این صحبت ها، منظور دیگری دارد. او می خواهد بخت موفقیت تیم ملی در روسیه را بالا ببرد و درخواستش هم چندان غیر منطقی نیست. هفته ای یک روز بازیکنان تیم ملی را می خواهد تا ریکاوری آنها را زیر نظر بگیرد و البته از نظر روحی و روانی آماده شان کند. این درخواست را از او می پذیریم، امیدواریم مربیان لیگ برتری هم بپذیرند.

کی روش ریزبینانه به جام جهانی می اندیشد و ما اندر خم یک کوچه ایم که در کدام بازی جادوگر حضور داشت و کدام مربی از سحر و جادو استفاده می کند. کدام بازیکن تیم ملی با کدام بازیگر ازدواج کرده و مراسم عروسی شان چه زمانی است؟ اخباری که نه دردی از فوتبال دوا می کند و نه به تیم ملی برای موفقیت در روسیه یاری می رساند. حاصلش هم چند روز تیترهای زرد است و در نهایت فراموشی سوژه ای که چقدر انرژی برایش صرف شد. به عنوان ژورنالیست، کسی از کی روش سوال نمی کند چرا بازیکنان داخلی را یک روز بیشتر می خواهد و خارجی ها را نه. دلیلش چیست و چه تفکری پشت این درخواست نهفته است؟

سرمربی تیم ملی – البته بنا به مسوولیتی که دارد- مشغول آنالیز اسپانیا و پرتغال است. او کنار این دغدغه های بزرگ و کوچک، البته پاسخ می دهد به سوالی که هرگز از او پرسیده نشد: «واقعا نمی شود فقط ۶۰ دقیقه فوتبال بازی کرد. اگر واقع بینانه صحبت کنم، بازیکنان لیگ داخلی ما آمادگی ۶۰ تا ۶۵ دقیقه بازی را دارند. اگر داوران قبول می کردند که ایران ۶۵ دقیقه فوتبال بازی کند ما مشکلی نداشتیم اما قبول نمی کنند. مهدی طارمی، امید ابراهیمی، احمد عبدا... زاده، مهدی ترابی، جلال حسینی، پژمان منتظری، وریا غفوری نیاز به کار بیشتر دارند. اگر برابر آلبا بخواهیم بازی کنیم باید بدانیم او۶۰ مرتبه رفت و آمد می کند و اگر وریا غفوری ۴۵ مرتبه این کار را انجام بدهد، در ۱۵ مرتبه بعدی من باید درون زمین بروم. بازیکنان بسیار خوبی داریم اما هدف ما ۸۰ مرتبه دویدن است.»

این همان تفاوت کی روش است که او را به موفقیت رسانده و شاید خیلی های دیگر را نه. ما که عادت کرده ایم از حرف های او، فقط نکات منفی را برداشت کنیم، این بار عینک خوشبینی می زنیم و با او و تفکراتش همسو می شویم. چه خوب، مربی با دانشی داریم که البته در بعد فنی و تاکتیکی صحبت های منطقی و عاقلانه ای می کند. او کارلوس کی روش است و ما در تازه ترین حرف هایش، او را می پذیریم و برایش کف می زنیم و البته با خود می گوییم او دنبال چه چیزی است و ما و خیلی از رسانه ها در پی چه می گردیم؟