گل نخور، قهرمان شو!

 یک نکته فنی بسیار مهم، به جا مانده از فینالیست شدن پرسپولیس در آسیا مربوط به فرمول طلایی همه تورنمنت های فشرده دنیاست. یک فرمول ساده با کارآیی ابدی: «گل نخور، قهرمان شو.» پرسپولیس درحالی به عنوان بهترین تیم غرب آسیا به فینال لیگ قهرمانان رسید که از زمان از سرگیری مسابقات، تنها دو بار آن هم از روی نقطه پنالتی دروازه اش گشوده شد.

سرخپوشان پیش از کرونا چهار گل برابر الدحیل و الشارجه دریافت کرده بودند، اما با متمرکز شدن مسابقات در قطر، در هفت بازی تنها دو گل دریافت کردند که آمار فوق العاده ای است.

خط دفاعی خوب همیشه به جام بردن تیم ها کمک می کند، اما این خاصیت در تورنمنت هایی که به صورت فشرده و تک بازی برگزار می شوند، اهمیت بیشتری هم پیدا می کند. به عنوان مثال در آخرین دوره جام ملت های آسیا، قطر درحالی به عنوان قهرمانی دست یافت که در هفت بازی تنها یک گل، آن هم در فینال برابر ژاپن دریافت کرد. در دوره قبل تر یعنی جام ملت های 2015 هم استرالیای میزبان مجموعا با سه گل خورده قهرمان شد. در جام جهانی اخیر فرانسه نسبتا زیاد گل خورد، اما در جام جهانی 2014 تیم ملی آلمان مجموعا با چهار گل خورده به عنوان قهرمانی دست یافت. در این بازی ها بسیار مهم است که گل نخورید؛ در این صورت معمولا فرصتی برای ریختن زهر بر جان حریف و کسب پیروزی حداقلی فراهم خواهد شد.

پرسپولیس هم از همین فرمول استفاده کرد. این تیم در هفت بازی بعد از کرونا، صاحب پنج پیروزی شد که سه تا از آنها با نتیجه یک بر صفر به دست آمد. به این ترتیب روشن است که ساختار دفاعی مستحکم چقدر به کار قرمزها آمده است. پرسپولیس در این مسابقات سه دفاع میانی قلدر داشت که به تناوب مورد استفاده قرار گرفتند. شجاع خلیل زاده و محمدحسین کنعانی زادگان بیشتر بازی کردند و جلال حسینی هم گهگاهی به آنها کمک کرد. حامد لک هم چهره غافلگیرکننده قرمزها در قطر بود.