یاداشت / از قطبی تا برانکو ؛ از قهرمانی تا...؟

 شاید برخی از شما که این مطلب را می خوانید، دل خوشی از افشین قطبی نداشته باشید اما یک خاطره؛ یک شب خاص و یک اتفاق بزرگ در کارنامه قطبی وجود دارد که نمی گذارد به این زودی ها از یاد برود.

او پرسپوليس فصل هفتم را قهرمان كرد و پس از آن، هرجا كه بود ناكامي، پشت ناكامي به دست آمد. تيم شيك و بي ادعاي قطبي بدون اينكه كسي روي آن حسابي باز كند، قهرمان شد.

بين تيم قطبي و برانكو، شباهت هاي آشكاري وجود دارد، مهم ترين آن، احساسات و روح در اين تيم است. وقتي هادي نوروزي فوت كرد، بازيكنان بي نهايت احساساتي شدند، هواداران هم همين طور و هادي شد سمبلي براي افزايش انگيزه.

هر گاه نام او در رختكن و قبل از بازي ها برده مي شد، بازيكنان براي كسب امتياز «جري» مي شدند. زمان قطبي هم انگيزه بزرگي وجود داشت، در واقع يك جمله ساده: «ما دل شير داريم» و با همين جمله، سرخپوشان به قهرماني رسيدند.

دومين شباهت «نويي» پرسپوليس قطبي و برانكو است. يك مدل جذاب از فوتبال، مدلي كه در آن پرسپوليس مي تواند گل بزند. هم تيم قطبي خوب روي دروازه حريفان فشار مي آورد و هم تيم برانكو اين كار را عالي انجام مي دهد.

سومين شباهت، بازگشت هواداران به ورزشگاه بود. بازي هاي پرسپوليس در اين فصل همواره تماشاگران زيادي در دل خود داشت درست مثل فصل هفتم كه از ابتدا تا انتهاي آن، شاهد حضور هواداران بوديم.

چهارمين شباهت مي تواند معرفي آقاي گل ها باشد. مهدي طارمي به احتمال 99 درصد فصل خوبي كه داشت را با آقاي گلي به اتمام مي رساند. آخرين باري كه پرسپوليس يك آقاي گل به ليگ معرفي كرد، در همان ليگ هفتم بود كه محسن خليلي توانست اين اتفاق را رقم بزند.

پنجمين شباهت، برتري در بازي هاي بزرگ است. هر دو پرسپوليس در ديدارهاي بزرگ امتيازات طلايي مي گرفتند با اين تفاوت كه پرسپوليس زمان قطبي هر دو دربي را با تساوي يك - يك به اتمام رساند اما برانكو در دربي برگشت اين فصل، توانست 4 گل به استقلال بزند.

ششمين شباهت، كاهش مشكلات مالي بود. در اين فصل با كمك اسپانسر و صبر بازيكنان و در آن فصل با مديريت حبيب كاشاني، اين مسئله حل شده بود.

هفتمين شباهت، انگيزه مربيان بود. شما امروز برانكو را مي بينيد، از اينكه او يك جنتلمن است و به بازيكنانش انگيزه مي دهد، لذت مي بريد. افشين قطبي نيز روزي تمام سكوها را خانه خود مي ديد: «افشين امپراتور».

ده ها شباهت ديگر هم وجود دارد كه شايد مهم ترين آن، حضور الماسي به نام كريم باقري در هر دو تيم است؛ كسي كه در روز آخر، سرود قهرماني پرسپوليس را خواند و چه روز بزرگي براي پرسپوليسي ها رقم زد. او حالا ستاره رختكن پرسپوليس است و نقش كمرنگ اما بي نهايت مؤثري دارد.

پرسپوليس بنا به اين همه شباهت، نامزد قهرماني است اما آيا برانكو نيز مي تواند مثل قطبي، روي شانس و اقبال هم حساب كند؟