یادداشت: وظیفه فوتبال چیز دیگری است!

برای دومین سال متوالی، دیدار تیم های ایرانی و عربستانی در لیگ قهرمانان آسیا در کشوری بی طرف برگزار خواهد شد.

این بسیار غم انگیز است که 180 دقیقه جدال دو تیم پرسپولیس ایران و الهلال عربستان را باید در کشوری بی طرف و احتمالا خالی از تماشاگر به نظاره بنشینیم. فوتبالِ دو کشور در این دو سال تاوان کاری را می دهد که هیچ نقشی در آن نداشته و هنوز هم که هنوز است هیچ کس ارتباط این موضوعات به هم را نمی داند. همه به خوبی می دانیم امنیت بازیکنان عربستانی ها _همانطور که امنیت اسرائیلی ها در فینال جام ملت های 1347 تهران تامین شد_ قابل تامین است و عکس این موضوع هم در کشور سعودی قابل اتفاق است، اما... بی تردید هیچ فرد فوتبالی در هر دو کشور وجود ندارد که دوست نداشته باشد رویارویی دو تیم پرسپولیس و الهلال را در ورزشگاه مملو از تماشاگر آزادی و همچنین در ورزشگاه آبی پوش ملک فهد تماشا کند...

فوتبال به عنوان محبوب ترین ورزش جهان چیزی فراتر از یک ورزش است. انقلاب می کند، جنگ ها آغاز می کند، مورد توجه مافیا و دیکتاتورها قرار می گیرد و از همه مهم تر صلح برقرار می کند! سال ها قبل جنگ نیجریه- بیافرا به خاطر حضور "پله" یک روز به حالت تعلیق درآمد، 28 سال قبل در سال 1988 هلندی ها با پیروزی بر آلمان، احساس پیروزی دوباره کردند و به عنوان نمونه وطنی، بیش از 50 میلیون ایرانی پس از پیروزی بر آمریکا در جام جهانی 98 به خیابان ها ریختند و تمام تنفرشان از دشمن دیرینه را با ابزاری به نام فوتبال نشان دادند...! بازی فوتبال بین هلند و آلمان باوجود تنفر عجیب مردمان این کشورها نسبت به هم و مشکلات سیاسی موجود، هیچگاه به دلایل سیاسی و امنیتی در کشور ثالث برگزار نشد و اساسا جذابیت دیدار این دو تیم هم به دلیل حضور پرتعداد تماشاگران است.

هلندی ها پس از پیروزی بر آلمان در هامبورگ، به خیابان ها ریختند و دومین جشن بزرگ ملی تاریخ کشور نارنجی را رقم زدند! (اولین جشن هم مربوط به آزادی کشور هلند از آلمان های نازی بود). مردمان سرزمین بادی پس از این بُرد فوتبالی در خیابان دوچرخه هایشان را به هوا پرتاب می کردند و می گفتند بالاخره جنگ را بردیم! این یعنی، پیروزی فوتبالی در آلمان برای آن ها بیشتر آزادی از نازی ها اهمیت داشت! از گذشته های دور نیز به واسطه برخی حساسیت های فوتبالی و غیر فوتبالی، بازی های ایران و عربستان چه در فوتبالی ملی و چه باشگاهی جذابیت بسیار بالایی داشته است. دیدار تیم های پرسپولیس با الهلال و همچنین استقلال با الاتحاد گل سرسبد این دیدارها بوده و همیشه بیش از صدهزار نفر را به ورزشگاه کشانده است اما امان از این مسائل که باعث شده اند حسرت دور افتخار با پرچم ایران در کشور عربستان برایمان آرزویی محال باشد!

شاید خیلی از مسئولان هر دو کشور و البته کنفدراسیون فوتبال آسیا، از جادوی فوتبال بی خبرند. جادویی که می تواند مشکلات سیاسی بین کشورها را حداقل در 90 دقیقه به فراموشی بسپارد و همه را میخکوب به فوتبال بین تیم ها کند. دو سال قبل پرسپولیس در تهران الهلال را شکست داد تا تهران از فرط خوشحالی یک شب نخوابد و همین اتفاق هم هفته بعد از آن در ریاض اتفاق افتاد. بدون شک جذابیت دربی آسیا با برگزاری در کشور ثالث از اوج آسمان به قعر چاه خواهد رسید و برای ما که عاشقانه فوتبال و جذابیت های آن را دوست داریم تنها آه و افسوس باقی خواهد ماند.

محمد همتی