یحیی با 7 غایب بهانه جویی نکرد و برنده شد

سرمربی پرسپولیس با داشتن تعداد زیادی بازیکن غایب و مصدوم با رفتاری حرفه ای سه امتیاز دیدار مقابل ماشین سازی را کسب کرد.

علیرضا بیرانوند، محمد نادری، محسن ربیع خواه، وحید امیری، کمال کامیابی نیا، امید عالیشاه و کریستین اوساگونا به دلایل مختلف در بازی سنگین با ماشین سازی در تبریز کنار پرسپولیس نبودند. به نظر شما اگر جای یحیی گل محمدی هر مربی دیگری بود چه رفتاری بروز می داد؟

حتم بدانید اول خودش را به نشست خبری پیش از بازی می رساند و از 7 غایب بزرگ تیمش در آستانه این دیدار مهم حرف می زد. اگر هم به نشست خبری نمی رسید مطمئن باشید مصاحبه ای قبل از بازی توسط دوستان خبرنگار خودش تنظیم کرده و در رسانه های مختلف منتشر می کرد و از بابت نداشتن چند بازیکن کلیدی گلایه و شروع به بهانه گیری می کرد. یحیی گل محمدی، اما در دیدار با ماشین سازی تبریز شیوه دیگری اتخاذ کرد. او خوب می دانست در غیاب محمد نادری و محسن ربیع خواه مدافع چپ ندارد و تصمیم گرفت از شجاع خلیل زاده در این پست استفاده کند. او همه فشار های وارده به خودش و سیدجلال را هم در همین بازی باید خنثی می کرد و از سوی دیگر با اخراج کمال و مصدومیت ربیع خواه دستش در پست هافبک دفاعی هم بسته شد. با این وجود بهانه جویی نکرد و از سعید حسین پور جوان در این پست استفاده کرد، جوانی که نسبتاً هم عملکرد خوبی داشت.

یحیی گل محمدی روی نیمکت هم دستش خالی بود. با نفراتی همچون احسان حسینی، سینا مهدوی، مهدی عبدی، امیرروستایی، امیرحسین بیات و... به تبریز رفت و حرفی هم نزد. چرا؟ این رفتار یحیی گل محمدی درس بزرگی برای بسیاری از مربیان داخلی می تواند باشد. سرمربی پرسپولیس خوب می دانست پیش کشیدن اسم بازیکنان مصدوم، محروم و جا مانده در تهران می تواند روحیه جوانان نیمکت نشین را تخریب کند. بنا بر این راه دیگر را برگزید و با سکوت خودش و روحیه دادن به جوان تر ها زمینه را برای کسب 3 امتیاز پرسپولیس فراهم کرد.