یک بوس کوچولو

شاید وقت آن رسیده که شما جناب هوادار کلاهت را بالاتر بگذاری یا حداقل به قول رندی لوگوی باشگاه محبوبت را فلفل بزنی تا هرکسی آن را نبوسد. یا حداقل بوسه به لوگو را از دایره نمادهای تعصب خارج کنید.

حتی اگر فرض بر این باشد که سومدیریت پرسپولیسی ها شجاع خلیل زاده را فراری داد اما با بوسه ای که او هنوز نرسیده روانه لبهای لوگوی الریان کرد نشان داد پشت این بوسه ها چیزی جز عوامفریبی نیست. وگرنه او برای بدست آوردن دل چند دشداشه پوش پولدار چنین نمی کرد و نمک روی زخم پرسپولیسی ها نمی ریخت. موضوع فقط پرسپولیس و استقلال نیست.فرهاد مجیدی هم سالهای پیش درهمان حوالی خلیج فارس پیراهنش را بالا زد تا همه عکس شیخ را زیر پیراهن او ببینند.

شاید وقت آن رسیده که هوادار فوتبال بداند که اولویتهای ستاره های محبوبش تغییر کرده.که دیگر پول می گوید شما کجارا ببوسید.

نکته جالب تر اما خداحافظی موقتی او با هوادارانش در پست اینستاگرامی اش است. این یعنی شما را در آستانه فینال گذاشتم و رفتم و بعداز یکسال که پول خوب گرفتم دوباره برمی گردم .و چه بسیار هواداران ساده دلی که آن روز بازهم برایش فرش قرمز پهن میکنند و همه چیز با یک بوسه دوباره بر لوگوی قرمز فراموش شود.