یک صفرهای هافبک نشان

اگر به بهترین و نامدارترین هافبک های چند سال اخیر نگاه کنید، ستاره کمی در میان پرسپولیسی ها می بینید. با این حال پرسپولیس به مدد همین خط هافبک یکدست خود توانست خودش را به چهارمین قهرمانی پیاپی لیگ برتر نزدیک کند. آنها یک بار دیگر به مدد همین هافبک ها با یک پیروزی یک گله دیگر خودشان را به قهرمانی نزدیک و نزدیک تر کردند تا احتمالاً هفته بعد جشن قهرمانی را برگزار کنند.

نتایج این فصل پرسپولیس پر است از پیروزی های یک بر صفر که اکثر آنها هم روی گلزنی بازیکنان خط هافبک این تیم شکل گرفته است؛ خط هافبکی که شاید مهم ترین بازیکنش که بتوان آن را ستاره دانست مهدی ترابی باشد ولی در مجموع خط هافبکی یکدست و محکم و مقتدر است که یکی از ارکان قهرمانی پرسپولیس در این فصل را رقم زده.

در فصلی که پرسپولیسی ها در خط حمله با مشکل گلزنی مواجه بودند و خریدهای خارجی شان پرحاشیه یا ناکارآمد از آب درآمدند، کار این خط هافبک مقتدر این تیم بود که جور کم کاری های خط حمله را کشید و هم گل زد و هم با بازی مقتدرانه اش در فاز دفاعی کمک کرد تا تیم گام به گام به قهرمانی نزدیک و نزدیک تر شود. حالا دیگر رفتن ستاره ای مثل علیرضا بیرانوند هم نمی تواند مانعی بر سر راه قهرمانی سرخ ها باشد.

بازی با فولاد هم نبرد هافبک های مقتدر دو تیم بود؛ نبردی که سرانجام این سیامک نعمتی بود که توانست ورق را به سود تیم خودش برگرداند. شاید اگر آیاندا پاتوسی هم در فولاد به میدان می رفت دیگر این نبرد به اندازه کافی تنگاتنگ می شد. دقایقی از بازی این هافبک های فولاد بودند که برنده میدان بودند و توانسته بودند با برتری خود را بر رسن، نوراللهی و کامیابی نیا تحمیل کنند، اما آنچه در پایان بازی رقم خورد غیر از این بود و این پرسپولیس بود که در ادامه روند باثبات و مقتدرانه اش به سمت قهرمانی توانست یک حریف سرسخت دیگر را هم از پیش رو بردارد.

حالا سرخ ها منتظرند تا هفته بعد در یک ورزشگاه بدون تماشاگر جشن قهرمانی شان را برگزار کنند و طلایی ترین دوران تاریخ باشگاه شان را رقم بزنند؛ دورانی که روی دوش عوامل زیادی به این نقطه رسید که ستاره های بی ادعا اما پرکار تیم یکی از آنها بودند. ستاره هایی که همه در یک سطح بودند و با نمایش کم خطای شان کمک کردند تا پرسپولیس دهه 90 ساخته شود. سال ها بعد شاید از چهره های زیادی در شکل گرفتن این دوران پرسپولیس یاد شود ولی بی انصافی است اگر یادی از هافبک های این تیم نشود؛ کمربند میانی سفت و محکم و کم ادعای تیم.